طی تحقیقات جامع از نوع بوالفضول الشعرایی  ارتباط و دوستی چند کارگردان سینما را در دوران طفولیت کشف کرده ایم .( حالا اگر سنّشان به هم نمی خورد اشکال در شناسنامه هایشان است نه در تحقیقات بوالفضول الشعرایی!)گویا اینها دور هم جمع شده ،مشغول بازیهایی کودکانه می شد ه اند.نوار کاستی از ایشان در دست است که شعر "اتل متل توتوله" را خوانده اند، هر کدام یک مصرع، غافل از اینکه تقدیر دو گوش دارد ـ حالا مثلا، وگرنه تقدیر گوشش کجا بود! ـ  دو گوش هم قرض گرفته است و دارد بر اساس شنیده ها سرنوشت رقم می زند!!...ما این شعر را از روی نوار پیاده کردیم،  بی هیچ تو ضیح ،اگرچه  بعضاً محتاج به تفسیر جامع  از نوع بوالفضول الشعرایی است!!

عباس کیا رستمی:   اتل متل توتوله!(۱)

 

داریوش مهر جویی:    گاو حسن چه جوره!

 

مجید مجیدی:    نه شیر داره ،نه پستون!

 

محسن مخملباف :   شیرشو بردن هندستون!

 

بهمن قبادی:     یک زن کردی بستون!

 

یدا... صمدی :    اسمشو بذار عم قزی!

 

ایرج طهماسب:    دور کلاش قرمزی!

 

مرضیّه برو مند:    هاچین   و    وا چین  !

 

محمد علی طالبی :    یه پاتو بر چین !

 

 

 

(۱) تا حالا کسی معنای این مصرع را کشف نکرده است!